همیشه در خیالاتم تصوراتی از یک انسان کامل داشته ام اما شاید باورش برایتان کمی سخت باشد، من دوست داشتم یک نخود بودم!
اما بگذارید قبل از اینکه این صفحه را ببندید و یا من را به بی عقلی وشاید هم کمبود سوژه متهم کنید دلایلم را بازگو کنم شاید شما هم نخودی شدید...
.
.
.
*نخود همیشه سرش بالاست :
یک نفر در این کره آبی یک نخود با شخصیت برای من بیاورد که سرش پایین باشد نگرد که نیست البته شاید هزارتا یکی عقب مانده ای هم پیدا شود که استثناء است .چه خوب است آدم همیشه با عزت وسربلند باشد و برای هر چیز بی ارزشی سرش را خم نکند، ما آدم ها خیلی زود در مقابل برخی خواسته هایمان سر خم می کنیم، کاش قدری عزت وسرفرازی را از نخود به ارث می بردیم!
*نخود رنگش نخودی است:
یکی دیگر از ویژگی های نخود استقلال رنگ است شاید محدود میوه و یا غلاتی باشند که نام رنگشان مستقل باشد و بگونه ای می توان گفت صاحب سبک و روش بوده باشند.خیلی وقت است که مدل موهایم عوض نشده واجالتا دستی به ابروهایم هم نمی زنم! این ها رنگ مانیست این ها سبک غیرخودی هاست و ما در مقابل آن سر خم کرده ایم!
دقیقاً برخلاف یک نخود که هیچگاه سر خم نمی کند.
نخود مقاوم است:
هرگاه توفیق آش رشته نصیب خانه ای شود یکی از مواردی که به همراه لوبیا خانم! از قبل پخته می شود همین جناب نخود است که به همراه دوشیزه مکرمه شان(مجردها جلوی دماغشان را بگیرند) شب را در قابلمه آب جوش(از نوع دو نفره اش) صبح میکنند! این نشان دهنده میزان بالای مقاومت نخود است که به همراه خانواده محترم حاضر است شب را در قابلمه بگذراند ولی استقامتش همانند سیب زمینی نباشد. حالا حکایت ما آدم ها که بعضا از سیب زمینی هم زودتر پخته می شویم ونمی فهمیم که چگونه له مان می کنند!
حالا فهمیدید چرا نخود را نمونه یک انسان کامل می دانم؟
فضایل فراوانی را می توانم در باب جناب نخود ذکر کنم که برحسب همان قول همیشگی که به همتبار داده ام و براساس آن باید ساندویچی مطلب بنویسم موارد دیگر را به مقالی غیر حواله می دهم.
