همیشه با خودم فکر می کردم حتی در بهترین حالت و خوشبینانه ترین دید هم نوع نگاه ما به کشورهای خارجی خصوصا آمریکا حداقل کمی غیر واقعی باشد. همه جوانب را فاکتور میگرم و می روم سر اصل موضوع.
فکرش را هم نمی کردم در شرایطی که می توان در کوچکترین رستوران های لس آنجلس هم هر ف ح ش ا یی را انجام داد و در سواحل هر گناهی کرد جوانانی پیدا شوند که برای بازدید و به تعبیری زیارت به ابران بیایند! اینها ستونهای کیهان نیست که می خوانید من با این 30جوانی که از لس آنجلس برای بازدید از ایران و زیارت مشهد مقدس و کربلا به ایران و سپس عراق سفر کردند به نوعی همراه بودم و دغدغه هایشان را حس کردم/گفتنی هایش بماند چون می دانم همین الان هم احتمالا سیا وبلاگم را چک می کند اما فقط بدانید که مسئول گروه می گفت ( در طول سفر بهترین لحظات همان زمانی بود که به معراج شهدای اهواز رفتیم و چهار شهید تازه تفحص شده را زیارت کردیم)...! و ما کجاییم ، کنون؟؟؟
